Osteopathie

Wat is een osteopaat?
Een osteopaat gebruikt zijn kennis van de anatomie en fysiologie, om vaardig met zijn handen het organisme tot zelfgenezing aan te zetten.
In Nederland is een osteopaat meestal geen arts, maar een therapeut. Hij zal daarom geen reguliere diagnose stellen, maar zijn bevindingen vaststellen.
Een osteopaat zal in het algemeen geen spieropbouw trainen en onderscheidt zich van fysiotherapeuten door zijn totale kennis en aanpak.
De osteopaat behandelt ook, en misschien wel hoofdzakelijk, de inwendige organen en de eenheid schedel-heiligbeen. Hierin bestaat er een wezenlijk verschil met chiropractoren, manueeltherapeuten, masseurs en fysiotherapeuten.
De osteopaat gaat eerder uit van belem-mering in de subtiele stromingen in het lichaam, dan van blokkeringen of spierverhardingen.
Wat kan de osteopathie?
De osteopathie behandelt geen ziekten, maar zoekt naar de oorzaken van de ziekten. Zij vraagt zich af waarom een bepaalde ziekte ontstaan is en wat het organisme belemmerd heeft in zijn gezonde evenwicht. In de regel ziet de osteopaat een bewegings-verlies als oorzaak van het ontstaan van een ziekte. Dit bewegingsverlies wordt door de osteopaat onderzocht en behandeld. Zo kan het getroffen gebied weer zijn natuurlijke bewegingen uitvoeren en zijn eigenlijke functie uitoefenen. Hiermee is het principe van zelfgenezing bereikt. De osteopaat zet de zelfgenezende krachten van het lichaam aan om de ziekte te overwinnen. Dit in het licht van Hippocrates, die de arts voorschreef de natuurlijke genezingskrachten te stimuleren (vis medicatrix naturae). (R. Muts Osteopathie)